İyi bir film kolleksiyoncususunuz. Bilgisayarınızın harddiski sinema tarihinin en eğlenceli, en ilginç, en dramatik filmleriyle dolu. Lakin bir gün geliyor bilgisayarınız öyle çok doluyor ki yeni yüklediğiniz filmleri oynatırken bile artık zorluk çekmeye başlıyorsunuz. Harddiskiniz zaten izlemiş olduğunuz filmlerle dolu ve bu yüzden yeni, henüz izlemediğiniz filmleri sağlıklı izleyemiyorsunuz…

Hafıza da harddiskten çok farklı değildir. 5 duyu organımızla algıladığımız tüm verileri en ince ayrıntısına kadar kaydeder. Lakin bu verilere erişim konusu biraz sıkıntılıdır. Çünkü harddiskteki okuyucu kafa, harddisk üzerine işlenmiş her bit veriyi tek tek okuyabilirken beynimizin okuyucu kafası sabit değil, omur ilikten uzanan bir yılan gibidir. Yılan ulaşılmak istenen veriye ulaşmak için o verinin ardı sıra indekslenmiş olduğu tüm verilerin içerisinden geçmek durumundadır. O nedenle bir anıyı hatırladığınızda bazen o anı esnasında etraftaki kokuları, o anki ruh halinizi de hatırlarsınız. Ki en kötüsü de budur. Keşke sadece o görüntüyü sunsa bize hafızamız ama okuyucu yılan kafası beynin duygu bölümleri ile doğrudan bağlantılıdır o nedenle hafıza kayıtları duygusal kayıtlarla birlikte önümüze gelir.

Somuta dökelim… Yıllar önce çok mutlu bir ilişkiniz vardı ve çok üzücü bir olayla ayrıldınız. Haliyle bunu unutmak isteyeceksinizdir ama bu okuyucu kafa biraz başına buyruktur ve duygusal tepkilerden haz alır. Öyle birşey düşünün ki kafanızda, acıdan, depresyondan haz alıyor.  O nedenle sürekli o kötü olayı kurcalıyor. Siz unutmak istiyorsunuz ama o illa bunu bana nasıl yapar gibi sorularla orayı deşiyor ve size acı çektiriyor. Bir önceki yazımda bahsettiğim gelecek kaygıları ile savaşmanın silahı ne ise geçmiş yılanı ile savaşmanın silahı da aynı olacak. Onun sevdiği şey acı duygular olduğuna göre duyguları yönetebilirsek eğer ona istediğini vermemiş oluruz. Lakin bu pek de kolay bir şey değildir, yani duygu kontrolü… O nedenle daha basit yöntem yine şu ana odaklanmak olacaktır. Çünkü şu an bir hafıza kaydı değildir. Hafızadan bir şey çağırmazsınız şu anı yaşarken. Şu an her ne yapıyorsanız şu saniyelerin içerisindesiniz ve bu her ne kadar akıp giden bir şey gibi görülse de bu sadece konuştuğumuz dilin bu konudaki zayıflığındandır. Bunu aslında bir boşluk olarak hayal etmek daha doğru olacaktır. Ama sizi yutan değil sizi havada tutan, hafifleten bir boşluk. Öyle ki şu anın içerisinde hissetmeye başladığınız an kendinizi, bir sandalyeye bakıp kahkaha atabilirsiniz 🙂 Odanızın duvarlarının durağanlığı bile size garip gelebilir… Şu anı deneyimlemek zihninizde şimşekler çaktırır bazen. Böylece geçmiş size sadece bir kara mizah gibi gelir, çünkü o kayıtlar ölü kayıtlardır ve şu an sizin özgür iradenizin üzengisindedir. İsterseniz şu an ne kadar garip olursa olsun amuda kalkıp odaya tersten bakabilirsiniz, isterseniz durduk yerde bir şarkı söylersiniz ve tüm kaderin gidişatını değiştirebilirsiniz.

Bu konu çok önemli çünkü insan olmanın temellerini içeriyor. Ben yapabildiğim için anlatmıyorum, yazmaya başladığımda bu fikirler kendileri dökülüyorlar ama bunlar aynı zamanda benim de yüksek ideallerim. Hepimiz şu an yaşadığımız dünyadan daha farklı bir dünyayı ister, hayal ederiz. Ama önce kendimizden başlamamız gerektiğini unuturuz. İstemenin gücüne hepimiz günlük yaşantımızda küçük olaylarda şahit oluyoruz. Neden daha büyüğünü istemeyelim ve gerçekleşmesin? Eğer daha iyi bir dünyaya inanıyorsak kendimizden başlayalım…