Dikkat! Bu yazı geleceği değiştirir… 🙂

Evet… Bu yazıyı okumak geleceğinizde değişikliğe sebep olacak ve bir dizi olayı tetikleyecektir…Aslına bakarsanız her şey geleceği etkiler ve değiştirir. Çünkü gelecek henüz, en azından bizim içinde bulunduğumuz lineer zaman çizgisi üzerinde yaşanmamıştır. Bir seçim yaptığımızda olası sonsuz ihtimaller teke düşer ve seçimin sonucu anına gelindiğinde geçmişteki seçimle yaratılan gelecek gerçekleşmiş olur. O nedenle en ufak davranış, hareketlerimiz, bir elbise alırken seçtiğimiz renk bile geleceği değiştirir…

Bu yazı “Kendini Gerçekleştiren Kehanetler” fenomeniyle bağlantılı olacak, o nedenle konuya giriş niteliğinde bu küçük blogumun en çok okunan ve ilgi gören yazısını önce okumanızı tavsiye ederim henüz okumadıysanız. Kısa bir yazıdır, sıkılmadan okuyabilirsiniz:  Kendini Gerçekleştiren Kehanetler

Aylar önce yan taraftaki anket modülü üzerinden başlattığım küçük anketin sonucu beni şaşırtmadı.  “Aklınızdan geçen, bazen sadece düşündüğünüz bazen istediğiniz şeyler başınıza geliyor mu?” diye sormuştum ve yüzde 50’den fazlası; “Evet, olumlu ya da olumsuz düşündüğüm şeyler başıma gelir, gerçekleşir.” cevabını işaretlemiş. Bu ne demek oluyor? Aslında bu cevap başka bir soruyu doğuruyor. Bunu bir örnekle açıklayayım. Tarot kartlarını bilirsiniz ya da en basitinden iskambil falları… Nitekim iskambil destesi tarot kartlarından türetilmiştir. Her neyse, tarotta kartla geçmişi şu anı ve geleceği gösterir. Son kart gelecekle ilgili bir kehanet taşır. Bazılar der ki baktıran kişi son kartın açılmasını isteyip istememekte özgürdür. Çünkü son kartı açtırır ve olumsuz bir şey çıkarsa bu kaderini bağlar ve kartların kehaneti gerçekleşir… Bazıları da kartların kehanet yaratmadığını, sadece o an için en olası geleceği ortaya koyduğunu söyler. Her iki durumda da kartlar bir gelecek öngörüsünde bulunur ama geleceği kartlar mı yaratıyordur yoksa gelecek zaten belli, kartlar sadece bir monitör müdür bunu gösteren… Bu çok ilginç bir fenomendir, bir başka fal türü ile bu örneği çeşitlendirmeye çalışayım. Yıldızname falı bakan bir yaşlı amcaya gitmiştim. Amca benim isim ve doğum tarihim, de kullanarak bir dizi hesaplama yaptıktan sonra eski bir kitaptan bir sayfa numarasına ulaştı ve o sayfayı açıp geçmiş şu an ve geleceğimi okumaya başladı. Amcaya bir daha gelirsem aynı şeyleri mi okuyacağını sorduğumda hayır dedi, hesaplarken ay ve yıldız konumlarına da dikkat ediyorum, o nedenle bir daha geldiğinde geldiğin o ana göre bunların konumu değişeceği için hesaplama da değişecektir ve o an için olan falın ortaya çıkacaktır… Düşününce kendi içerisinde tutarlı ve mantıklı bir şey olduğunu gördüm bunun. Çünkü gelecek henüz yaşanmadığına göre sürekli şu an yaptıklarımıza göre şekillenecek, olasılıklar yer değiştirecekti. Yıldız fallarına inanmak ya da gerçekliğini sorgulamak bir yana, bu anlayış gerçekten de zaman kavramını anlamada çok ilginç bir fenomen teşkil eder.

Bu açıdan düşünmeye devam edersek gerçekten de falların olası geleceği gözler önüne serdiği gerçeği daha akla yatkın duruyor. Aynı Laplace Şeytanı düşünce deneyinde olduğu gibi… Laplace der ki; bir varlık olduğunu düşünün ve bu varlık evrendeki her partikülün o anki konum ve zaman bilgisine sahip ve sonsuz bir işlem yeteneği var. O halde aynı bizim hızını ve konumunu bildiğimiz bir aracın A noktasından B noktasına tam olarak kaç saatte varacağını hesaplayabildiğimiz gibi, bu varlık da evrende olabilecek her şeyi hesaplayarak geleceği bilebilir. Diyelim ki bir adamın evden daha çıkmadan önce yolda kaza geçirip geçirmeyeceğini bilebilir. Evden kaçta çıkacağını zihnine bakarak bulabilir, o saatte olacak trafik yoğunluğunu bütün araçların konum bilgisini bildiği için hesaplayabilir, trafik lambalarının yanma sıklığını zaten bildiği için hesaplayabilir ve karşıdan karşıya geçerken çarpılıp çarpılmayacağını bulabilir ve tüm bunları daha evden çıkmadan bilebilir eğer böyle bir varlık olsaydı… Hatta bir adım öteye gidersek, bu varlık geleceği değiştirmek isteseydi adam evden çıkıp yolda giderken rüzgarla “tesadüfen” kaldırıma düşmüş, tam da adamın ayağının basacağı yere gelmiş bir kuru ağaç yaprağını katalizör olarak denkleme sokar ve adamın kayıp düşmesini sağlayabilir, olası kazadan birkaç saniye farkla kurtulmasını sağlayabilirdi ya da tam tersi ölmesini…

Demeye çalıştığım Laplace şeytanı gibi doğa üstü hatta tanrısal yetenekleriniz bile olsa ancak olası geleceği hesaplayarak tahmin etmek mümkün, geleceği henüz yaşanmamışken bir monitörden izlemek mümkün değil, çünkü adı üstünde yaşanmamış ve şu an yaptıklarımızla geleceği etkiliyoruz. Aslında her anımız bir kendini gerçekleştiren kehanet. Düşünüyoruz, bir şeyleri kaybetmekten korkuyoruz ve kaybediyoruz. Bir şeyi kazanamamak aklımızın ucundan bile geçmiyor bazen de, kendimizinden çok emin oluyoruz ve kazanıyoruz. Bu konuda bir şey söylemem gerek… Acemi şansı diye bir şey gerçekten var ve bunu ispat bile edebilirim. Lise yıllarımda lgs vardı, yani liselere giriş sınavı ve onun önemli bir sınav olduğunun idrakinde değildim, bana parasız yatılı ve bursluluk sınavları gibi kazanıp kaybetmenin çok da önemli olmadığı, her halükarda bir liseye gireceğimi sandığım bir sınav gibi gelirdi ve o nedenle hiç heyecan yapmamıştım, sınavı sorunsuz geçtim iyi bir liseyi kazandım o dönem için. Lakin öss gibi yani üniversite sınavları gibi her şeyin daha idrakinde olduğunuz zamanlarda kötü olasılıklar daha fazla yer edinir zihninizde. Böyle zamanlarda aklınıza gelenin başınıza gelmesi daha olasıdır ve zaman sorunum vardı, bunun hakkında endişe ediyordum ve nitekim zaman yetmedi, daha iyi bir yeri kazanabilecekken daha azıyla yetindim. Bunu anlatmamın sebebi olaylar ve durumlar hakkında bilgi sahibi olmanın kendi kendini gerçekleştiren kehanet yaratmada daha etkili olduğunu göstermekti. Birinci durumda herhangi bir kehanetim bile yoktu, sınavın sonucuyla ilgili bir öngörüm yoktu ve olması gerektiği gibi oldu ne kadar çalıştıysam onun hakkını aldım. Lakin ikinci durumda sınavın sonucuyla ilgili zihnimde oluşan kehanet gerçekleşti. Benden daha başarılı olmalarına rağmen aşırı heyecandan, ya kazanamazsam korkusundan barajı bile aşamayanlar da oldu. Çünkü zihin kehanetler yarattı ve gerçekleşti. O nedenle olumsuz hisler bir miktar daha güçlüler olası potansiyellerini gerçekleştirme konusunda. Oysa ki olumlu bir şey olması için bazen hiç birşey yapmamak bile yeterli olabiliyor. Bu tıpkı tarot destesinin ilk kartı, sıfır numaralı kart olan joker ya da aptal kartı gibi. Bu kart saf, temiz, aslen hiçbir düşüncesi olmayan, yeni maceralara atılan bir kişiliktir. Tüm meditasyonlar da bu sebeple zihnimizi boşaltmamızı öğütlerler. Namaz kılarken başka şey düşünmemek gerekliliği bundandır, tespih çekmek doğu öğretilerindeki mantrayla aynıdır ve aslen zihni boşaltmak için tek bir kelimeye odaklanma ilkesine dayanır. Çünkü yapıp etmelerimiz dışında düşüncelerimizle de geleceği yaratırız kehanetler üretiriz.

Peki olması gereken nedir? Hep iyi şeyler düşünmek mi? Hep zihnin boş olması mı?… İkisinin de sürekli yapılamayacağını biliyoruz. O nedenle belki de en iyi yol başımıza ne gelirse gelsin olduğu gibi kabullenmektir. Küçük şeylerin iyi yanlarını, güzelliklerini görmek, kötü şeylerden de alınacak ders ve deneyimleri almaktır. Çünkü şu bariz ki bu dünyaya bir şeyler deneyimlemeye geliyor ve bir şeyler öğreniyoruz. Birer avatar olarak bu bedenlerin içindeyiz…  O zaman bırakalım da üst benliğimiz olması gereken neyse yapsın, bize de bu deneyimlerden haz almak kalsın. 2013 yapımı “About Time” – Zamanda Aşk filmini izlemiş olanlar ne demek istediğimi daha iyi anlayacaklardır. İzlemeyenlere de tavsiye ederim. Filmde de dediği gibi: “Hepimiz birer zaman yolcusuyuz.” 🙂

Anın kehaneti zamandan da önce yazılmışsa, ana güvenelim. Şu an; varoluşun kendini gerçekleştirmekte olan yegane kehanetidir…